Τι διδάσκει μια σύγχρονη σχολή οδηγών για τα μαθήματα οδήγησης που ενισχύουν την οδική ασφάλεια

Έχει αλλάξει πολύ το πράγμα, ρε παιδί μου. Δεν είναι όπως παλιά που έμπαινες στο αμάξι, σου έδειχνε ο δάσκαλος «πρώτη, δεύτερη, φρένο-γκάζι» και άντε στο καλό. Οι σύγχρονες σχολές οδηγών σήμερα… πάνε αλλιώς. Πιο ουσιαστικά. Δεν σε μαθαίνουν απλώς να περάσεις την εξέταση. Σε μαθαίνουν να οδηγείς σωστά, ψύχραιμα, με ασφάλεια. Γιατί – κακά τα ψέματα – το δίπλωμα δεν είναι ο στόχος, είναι η αρχή.
Αν έχεις βρεθεί ποτέ στο Χαλάνδρι, ειδικά γύρω από την πλατεία στην Σαρανταπόρου στο Κάτω Χαλάνδρι ή στην Εθνικής Αντιστάσεως, θα έχεις δει ότι κυκλοφορούν πολλές σχολές. Μια σχολή οδηγών Χαλάνδρι, για παράδειγμα, δεν περιορίζεται πια μόνο στο “πως περνάς παρκάροντας ανάμεσα στα κολονάκια”. Οι σχολές τώρα ρίχνουν πολύ βάρος στην οδική συμπεριφορά. Δηλαδή στο πώς σκέφτεσαι, πώς αντιδράς, πώς προλαμβάνεις κάτι πριν καν συμβεί. Κι αυτό, να το πούμε, είναι το πιο σημαντικό κομμάτι.
Συνήθως, στα πρώτα μαθήματα, υπάρχει εκείνη η αμηχανία. Το βλέμμα του μαθητή που λέει “ελπίζω να μην τρακάρω σε τίποτα”. Και ο δάσκαλος, ψύχραιμος, σου λέει «μην αγχώνεσαι, όλοι έτσι ξεκινάνε». Αλλά στις σύγχρονες σχολές, πλέον, δεν αρκεί το “μην αγχώνεσαι”. Οι εκπαιδευτές δουλεύουν και την ψυχολογία. Δείχνουν πώς να παραμένεις ήρεμος, να παίρνεις αποφάσεις χωρίς πανικό. Γιατί αν χαθεί η ψυχραιμία, χάθηκε και ο έλεγχος του οχήματος.
Φαίνεται πως υπάρχει πλέον μια πιο «ανθρώπινη» προσέγγιση. Δεν είναι ο εκπαιδευτής αυτός ο αυστηρός τύπος που φωνάζει όταν σβήσει η μηχανή. Όχι πια. Είναι καθοδηγητής, κάτι σαν coach. Και, ε, έχει λογική. Πώς να μάθει κανείς με φωνές; Πολλοί θυμούνται παλιότερες εμπειρίες και λένε “αν είχα άλλον δάσκαλο, θα είχα μάθει καλύτερα”. Ε, τώρα, αυτό αλλάζει.
Οι καλές σχολές οδηγών – ειδικά εκεί γύρω στο Χαλάνδρι, που υπάρχει και κίνηση και περίεργοι δρόμοι με στενά – δίνουν έμφαση στα ρεαλιστικά σενάρια. Δηλαδή όχι μόνο πώς να οδηγήσεις σε ήσυχο δρόμο, αλλά και πώς να κινηθείς στην ώρα αιχμής στη Παπανικολή ή στην λεωφόρο Αγίας Παρασκευής, πώς να αντιμετωπίσεις έναν πεζό που πετάγεται ξαφνικά ή εκείνον που μπαίνει στο φανάρι με ποδήλατο λες και έχει ασυλία. Ναι… αυτά είναι τα δύσκολα, όχι η οπισθογωνία.
Επίσης, τα μαθήματα σήμερα περιλαμβάνουν και ενημέρωση για τους κανόνες ασφαλείας που συχνά ξεχνιούνται. Ζώνη ασφαλείας, καθρέφτες, αποστάσεις, χρήση φλας – πράγματα βασικά, αλλά ξέρεις πόσοι τα αγνοούν; Πάρα πολλοί. Συχνά παρατηρείται ότι οι νέοι οδηγοί τα ξέρουν θεωρητικά, αλλά μόλις πιάσουν το τιμόνι, τα ξεχνάνε όλα. Γι’ αυτό και οι σχολές προσπαθούν να τα εμπεδώσουν στην πράξη, με ρεαλιστικές συνθήκες.
Κάποιες μάλιστα κάνουν προσομοιώσεις. Ναι, κανονικά, με οθόνες, βίντεο, ακόμα και προγράμματα που δείχνουν πώς συμπεριφέρεται ένα αυτοκίνητο σε βροχή ή φρενάρισμα πανικού. Κι εκεί καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει “οδική ασφάλεια”. Δεν είναι μόνο να αποφεύγεις τα ατυχήματα – είναι να τα προλαμβάνεις.
Στο Χαλάνδρι, επειδή υπάρχουν πολλοί νέοι οδηγοί, οι σχολές προσπαθούν να προσαρμόσουν τα μαθήματα σε πραγματικές καταστάσεις της περιοχής. Πώς να κινηθείς στα στενά κοντά στη Ρεματιά, πώς να βγεις στη λεωφόρο Πεντέλης χωρίς να μπλεχτείς, πώς να κάνεις αλλαγές λωρίδας στη Λεωφόρο Πεντέλης που όλοι βιάζονται. Είναι η καθημερινότητα, ρε παιδί μου, όχι η θεωρία του βιβλίου.
Φαίνεται επίσης ότι οι εκπαιδευτές σήμερα δίνουν σημασία στη συμπεριφορά απέναντι στους άλλους οδηγούς. Να μην είσαι αυτός που κορνάρει χωρίς λόγο, που αγχώνει τον μπροστινό ή που “κολλάει” στον προφυλακτήρα του άλλου. Μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, αλλά δεν είναι. Μερικές φορές, αυτά τα μικρά είναι που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα στην ασφάλεια και στο ατύχημα.
Και κάτι ακόμα – πολλοί μαθητές λένε ότι μέσα από τα μαθήματα έμαθαν πράγματα που δεν περίμεναν. Όχι μόνο για το αυτοκίνητο, αλλά για τον ίδιο τους τον εαυτό. Πώς αντιδρούν υπό πίεση, πόσο εύκολα αγχώνονται, πόσο μπορούν να συγκεντρωθούν. Είναι λίγο σαν ψυχολογικό τεστ η οδήγηση, αν το καλοσκεφτεί κανείς.
Οι σχολές που ξεχωρίζουν, όπως μια οργανωμένη σχολή οδηγών στο Χαλάνδρι, κάνουν τη διαδικασία πιο ενδιαφέρουσα. Δεν βαριέσαι. Υπάρχει επικοινωνία, διάλογος, πρακτικές συμβουλές. Και κυρίως, σε κάνουν να νιώθεις ασφαλής. Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο: να νιώθεις έτοιμος να κυκλοφορήσεις χωρίς φόβο, αλλά με σεβασμό.
Φυσικά, κανένα μάθημα δεν μπορεί να σε κάνει “τέλειο” οδηγό. Η εμπειρία χτίζεται στο δρόμο. Αλλά μια καλή βάση κάνει όλη τη διαφορά. Όταν έχεις μάθει από την αρχή σωστά, οι πιθανότητες λάθους μειώνονται. Και, ξέρεις, εκεί είναι που φαίνεται η αξία μιας καλής σχολής οδηγών. Δεν φαίνεται στο αν θα περάσεις με την πρώτη – αλλά στο πώς θα οδηγήσεις μετά.
Μια μικρή σκέψη για το τέλος: η οδήγηση δεν είναι μόνο δεξιότητα, είναι στάση ζωής. Όσο καλύτερα εκπαιδεύεται κάποιος, τόσο πιο ήρεμα κινούνται όλοι. Κι αν το σκεφτεί κανείς, αυτό είναι η ουσία της οδικής ασφάλειας.