Κοίτα να δεις τώρα… Όταν έρχεται εκείνη η ώρα – η ώρα της μετακόμισης – κάτι μέσα σου ανακατεύεται. Και όχι, δεν είναι μόνο από το άγχος ή τα κουτιά που έχουν γεμίσει το σαλόνι. Είναι αυτή η αίσθηση ότι όλα πρέπει να γίνουν σωστά, αλλιώς... καταστροφή. Κι εδώ μπαίνει το αμπαλάζ. Αυτό το ταπεινό, σχεδόν βαρετό πράγμα που όμως κάνει όλη τη διαφορά.
Στον Γέρακα, ειδικά, με τα στενά δρομάκια και τα σπίτια που ανεβαίνουν όροφο όροφο πάνω από τη Λεωφόρο Μαραθώνος, οι μεταφορές - μετακομίσεις είναι λίγο πιο... περιπέτεια. Μια γλάστρα να χτυπήσει, ένα τραπεζάκι να γρατζουνιστεί – και ξαφνικά αρχίζει το δράμα. Γι’ αυτό και το καλό αμπαλάζ οικοσκευής δεν είναι πολυτέλεια, είναι σωτηρία, κυριολεκτικά.
Το αμπαλάζ δεν είναι “ένα κουτί και τέλος”. Συχνά, ρε παιδί μου, ακούγεται “σιγά τώρα, τι θα πάθουν δυο πιάτα;”. Ε, λοιπόν, θα πάθουν. Και τα πιάτα, και τα ποτήρια, και το νευρικό σου σύστημα. Ένα σωστό αμπαλάζ οικοσκευής δεν είναι απλά χαρτοκιβώτια από το μίνι μάρκετ της γειτονιάς. Θέλει υλικά με αντοχή, προστασία, και λίγο... μεράκι. Αεροπλάστ, ειδικά χαρτόνια, μεμβράνες, σπάγκους (ναι, ακόμα χρησιμοποιούνται) — όλα παίζουν ρόλο. Γιατί, φαίνεται ότι το 80% των φθορών στις μετακομίσεις δεν προέρχεται από κακή μεταφορά αλλά από κακή συσκευασία.
Και, μεταξύ μας, δεν είναι μόνο τα πράγματα που κινδυνεύουν. Είναι κι αυτό το άγχος που δεν λέει να φύγει όταν βλέπεις το φορτηγό να φεύγει από την Αριστείδου και να στρίβει στην Κλεισθένους… με όλα σου τα υπάρχοντα μέσα. Αν δεν έχεις εμπιστοσύνη στο πώς έχουν συσκευαστεί, εκείνη η στιγμή μοιάζει ατελείωτη.
Εδώ έρχεται η εμπειρία (και λίγο η λογική). Δεν είναι όλα τα αντικείμενα ίδια. Το κρυστάλλινο βάζο της γιαγιάς χρειάζεται άλλο τύπο προστασίας απ’ ό,τι ένα πλαστικό φωτιστικό του ΙΚΕΑ. Συχνά παρατηρείται το λάθος να μπλέκονται όλα μαζί — και μετά… ουπς, σπασμένο. Ένα καλό συνεργείο στον Γέρακα θα ξέρει να κάνει τη σωστή αποσυναρμολόγηση, να τυλίξει με υπομονή τα εύθραυστα και να χρησιμοποιήσει ανυψωτικό μηχάνημα όταν χρειάζεται. Γιατί, ας το παραδεχτούμε, δεν είναι όλοι οι όροφοι ίδιοι και τα ασανσέρ δεν χωράνε ούτε το μισό καναπέ.
Και κάτι ακόμα: το σωστό αμπαλάζ δεν είναι μόνο θέμα ασφάλειας, αλλά και οργάνωσης. Όταν φτάνεις στο νέο σπίτι — είτε πάνω στην Δέση είτε κοντά στην Γαργηττού — το να ξέρεις τι έχει κάθε κουτί, σε ποιο δωμάτιο πάει, σε γλιτώνει από ώρες χαοτικής αποσυσκευασίας.
Ακούγεται απίστευτο, αλλά υπάρχουν άνθρωποι που τυλίγουν καθρέφτες με εφημερίδα. Ναι, ακόμα! Και μετά αναρωτιούνται γιατί έσπασε. Ή που δεν τσεκάρουν τις γωνίες των επίπλων με προστατευτικά. Το καλό αμπαλάζ οικοσκευής είναι λίγο σαν ασφάλεια αυτοκινήτου — δεν καταλαβαίνεις την αξία του, μέχρι να γίνει η ζημιά. Συνήθως, τα προβλήματα δεν φαίνονται αμέσως. Ένα μικρό χτύπημα, ένα “κρακ” που ακούστηκε στην αποθήκη της μεταφορικής… και μετά, όταν ανοίγει το κουτί στο νέο σπίτι, η απογοήτευση. Ένα ποτήρι λιγότερο, ένα ράφι στραβό. Μικρά, αλλά εκνευριστικά.
Οι μεταφορές - μετακομίσεις στον Γέρακα, ή όπου αλλού, δεν είναι μόνο θέμα δύναμης και αντοχής. Είναι και θέμα φροντίδας. Το αμπαλάζ οικοσκευής είναι εκείνη η λεπτομέρεια που δείχνει πόσο σοβαρά παίρνει κάποιος τη διαδικασία. Όχι επειδή είναι “σωστό” ή “επαγγελματικό”, αλλά γιατί κάνει τη ζωή πιο ήσυχη.
Καλό είναι, λοιπόν, πριν αρχίσει ο πανικός των κουτιών και των φορτηγών, να γίνει μια μικρή παύση. Να σκεφτεί κανείς ότι λίγος χρόνος παραπάνω στο αμπαλάζ σώζει ώρες άγχους μετά. Και ίσως, τελικά, αυτό να είναι το πιο πολύτιμο φορτίο από όλα…