Ξεκινάς να μαθαίνεις οδήγηση και νομίζεις πως είναι απλό. «Τι, δηλαδή; Αμπραγιάζ, φρένο, γκάζι και πάμε…». Ναι, καλά. Μέχρι να μπεις στο δρόμο, να δεις ένα μηχανάκι να πετάγεται μπροστά σου, έναν πεζό να περνάει απ’ όπου θέλει και το φανάρι να γίνεται πορτοκαλί εκείνη τη στιγμή που δεν ξέρεις αν πρέπει να σταματήσεις ή να το περάσεις. Εκεί καταλαβαίνεις πως η οδήγηση δεν είναι μηχανική κίνηση. Είναι συνείδηση. Και αυτή η συνείδηση ξεκινάει από τη σχολή οδηγών.
Στον Γέρακα, οι δρόμοι έχουν απ’ όλα: στενά που θυμίζουν λαβύρινθο, σχολεία με απρόσεκτους γονείς στο παρκάρισμα, λεωφόρους που θέλουν γερά νεύρα (η Μαραθώνος, κλασική), και φυσικά πλατείες όπου όλοι νομίζουν ότι έχουν προτεραιότητα. Εκεί φαίνεται τι σημαίνει να έχεις μάθει σωστά. Μια σχολή οδηγών στον Γέρακα που επενδύει στην ποιότητα των μαθημάτων δεν βγάζει απλώς “οδηγούς με δίπλωμα” — βγάζει ανθρώπους που καταλαβαίνουν τι σημαίνει οδική ασφάλεια.
Φαίνεται ότι το μυστικό κρύβεται στον τρόπο διδασκαλίας. Μια καλή σχολή δεν λέει “κάνε αυτό γιατί έτσι λέει ο ΚΟΚ”. Λέει γιατί το κάνεις. Γιατί σταματάς, γιατί αφήνεις χώρο, γιατί δεν κορνάρεις στα νεύρα. Δεν είναι θέμα κανόνων, είναι θέμα σεβασμού. Και, ειλικρινά, αυτός ο σεβασμός λείπει από πολλούς δρόμους εκεί έξω.
Συνήθως, ο υποψήφιος οδηγός θέλει “να περάσει γρήγορα”. Να τελειώνει, να πάρει το χαρτί, να κυκλοφορεί. Αλλά οι σχολές που νοιάζονται πραγματικά δεν βιάζονται. Σε αφήνουν να μάθεις με ρυθμό. Όχι απλώς να περάσεις τις εξετάσεις, αλλά να καταλάβεις την οδήγηση. Να τη σεβαστείς.
Και ναι, είναι ωραίο να έχεις δάσκαλο που δεν φωνάζει με το πρώτο λάθος. Ο καλός δάσκαλος θα σου πει “κοίτα, αυτό δεν είναι σωστό γιατί…”, όχι “μα τι κάνεις;”. Στις σωστές σχολές οδηγών, ο φόβος δεν έχει θέση. Η υπομονή, όμως, έχει. Μια σχολή οδηγών στον Γέρακα που ξέρει τη δουλειά της, θα σε μάθει με ηρεμία, με λογική, με χιούμορ αν χρειαστεί. Γιατί όταν μαθαίνεις χαλαρός, θυμάσαι καλύτερα.
Και όχι, δεν είναι όλα θεωρία. Τα ποιοτικά μαθήματα οδήγησης έχουν και πράξη, και συναίσθημα. Σε βάζουν σε ρεαλιστικές συνθήκες. Όχι μόνο στο “παρκάρισε ανάμεσα σε δυο κώνους”, αλλά και στο “τι κάνεις αν ένα παιδί τρέξει στο δρόμο;”. Εκεί φαίνεται η διαφορά. Οι υπεύθυνες σχολές μιλούν για τα δύσκολα, όχι μόνο για τα εύκολα.
Συχνά παρατηρείται ότι μαθητές που βγαίνουν από σχολές με τέτοιου είδους εκπαίδευση, είναι πιο ήρεμοι οδηγοί. Δεν κάνουν μαγκιές, δεν προσπερνούν παντού, δεν νομίζουν ότι “ο δρόμος είναι δικός τους”. Γιατί έχουν μάθει κάτι που πολλοί ξεχνάνε: πως κάθε φορά που κρατάς τιμόνι, έχεις ευθύνη.
Φαίνεται επίσης ότι η σωστή σχολή δεν σταματά στο “πέρασες, μπράβο”. Προσπαθεί να σου δώσει μια κουλτούρα. Να σου εξηγήσει γιατί η οδήγηση δεν είναι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και για τον άλλον. Να σε μάθει να προνοείς. Πόσες φορές δεν ακούστηκε “έπεσε πάνω μου, αλλά εγώ είχα προτεραιότητα”; Ε, αυτό δεν παρηγορεί κανέναν όταν γίνει το κακό.
Κάποιοι λένε ότι όλα αυτά είναι “υπερβολές”. Ότι αρκεί να μάθεις να περνάς τις εξετάσεις και μετά “ο δρόμος θα σε μάθει”. Χαζομάρες. Ο δρόμος δεν μαθαίνει, ο δρόμος τιμωρεί. Μαθαίνεις πριν βγεις εκεί. Και η σχολή που το καταλαβαίνει αυτό, κάνει δουλειά ουσίας.
Μια σχολή οδηγών στον Γέρακα ή στον Γέρακα που εστιάζει στην οδική ασφάλεια, δεν κάνει διαφήμιση με “προσφορές” και “γρήγορα διπλώματα”. Κάνει διαφήμιση με το αποτέλεσμα: οδηγούς που δεν φοβούνται, αλλά σέβονται. Κι αυτό, ρε παιδί μου, είναι ανεκτίμητο.
Ένα καλό μάθημα οδήγησης δεν είναι μόνο για να πάρεις δίπλωμα. Είναι μικρό μάθημα ζωής. Γιατί μαθαίνεις να συγκρατείσαι, να σκέφτεσαι πριν αντιδράσεις, να εμπιστεύεσαι αλλά και να προσέχεις. Και αυτό, με έναν περίεργο τρόπο, σε κάνει καλύτερο άνθρωπο γενικά.
Κάποιες φορές, όταν κάθεσαι στην πλατεία του Γέρακα και βλέπεις τα αμάξια να περνούν, λες από μέσα σου “αυτός σίγουρα πήγε σε καλή σχολή”. Δεν το λες τυχαία. Η διαφορά φαίνεται: στην ομαλή αλλαγή λωρίδας, στην υπομονή στο φανάρι, στο ότι δεν κορνάρει χωρίς λόγο. Αυτά τα μικρά πράγματα είναι η απόδειξη μιας σωστής εκπαίδευσης.
Γιατί, στο τέλος, η οδήγηση δεν είναι απλώς να φτάσεις. Είναι το πώς φτάνεις. Και η σωστή σχολή οδηγών είναι εκείνη που σε μαθαίνει να φτάνεις με ασφάλεια, με σεβασμό και με καθαρό μυαλό.
Μια μικρή σκέψη για το τέλος… Ο υπεύθυνος οδηγός δεν γεννιέται, φτιάχνεται. Και η καλή σχολή οδηγών είναι το πρώτο “εργαστήριο” αυτής της αλλαγής.