Γιατί οι δερματολόγοι θεωρούν τη μυκητίαση μια συχνή λοίμωξη που απαιτεί εξειδικευμένη κλινική δερματολογική αξιολόγηση

Ρε παιδί μου, πόσες φορές έχει τύχει να πεις «έλα μωρέ, λίγο κοκκινίλα είναι» και τελικά να μην ήταν απλώς κοκκινίλα; Συχνά έτσι ξεκινάει μια μυκητίαση. Ήπια, σχεδόν αθώα… μέχρι που αρχίζει να φαγουρίζει, να ξεφλουδίζει, να ενοχλεί. Και τότε, εκεί κάπου ανάμεσα στα καφέ και στα ψητοπωλεία στην Πλατεία Γέρακα, αρχίζει η γνωστή σκέψη: «Να πάω σε δερματολόγο ή να το αφήσω λίγο ακόμα;». Ε, οι δερματολόγοι στον Γέρακα το έχουν δει αυτό το έργο άπειρες φορές.
Η μυκητίαση είναι από εκείνες τις καταστάσεις που φαίνονται μικρές, αλλά κρύβουν πολλά από πίσω. Δεν είναι απλώς ένα "μύκητας στο πόδι", όπως συχνά λέγεται στα γήπεδα ή στα γυμναστήρια. Μπορεί να ξεκινήσει από ένα νύχι ή από ένα μικρό σημείο στο δέρμα και να απλωθεί πιο γρήγορα απ’ όσο προλαβαίνεις να πεις «ουπς!». Οι δερματολόγοι στον Γέρακα λένε ότι ειδικά το καλοκαίρι, με τη ζέστη και την υγρασία, η κατάσταση γίνεται πιο συχνή. Και ποιος να τους αδικήσει; Με τόσα σανδάλια, τόσες βόλτες στην Πλατεία και ιδρώτα μέσα στα παπούτσια… το μικρόβιο βρίσκει γήπεδο ελεύθερο.
Κλασικό λάθος. Πολλοί νομίζουν ότι «θα περάσει». Ε, όχι. Οι δερματολόγοι επιμένουν πως οι μύκητες δεν είναι απλοί επισκέπτες. Μπαίνουν, εγκαθίστανται, φτιάχνουν “φωλίτσα” και δύσκολα φεύγουν χωρίς θεραπεία. Η κλινική δερματολογία δεν είναι τυχαία εξειδικευμένη. Οι εξετάσεις, τα μικροσκόπια, οι καλλιέργειες – όλα αυτά δεν είναι πολυτέλεια· είναι τρόποι για να βρεθεί τι ακριβώς ευθύνεται. Γιατί άλλο μύκητας σε νύχι, άλλο στο τριχωτό, άλλο στο δέρμα. Και κάθε είδος θέλει το δικό του φάρμακο. Όχι ένα "αντιμυκητιασικό" στην τύχη από το φαρμακείο.
Φαίνεται ότι πολλοί μπερδεύουν τη μυκητίαση με αλλεργία, έκζεμα, ακόμα και ξηροδερμία. Και κάπως έτσι περνάει καιρός χωρίς διάγνωση. Μέχρι που το πράγμα… ξεφεύγει. Οι δερματολόγοι στον Γέρακα, ειδικά αυτοί που ασχολούνται ενεργά με κλινική δερματολογία, λένε πως η έγκαιρη επίσκεψη γλιτώνει μεγάλο κόπο μετά. Γιατί, ναι, η μυκητίαση μπορεί να επανέρχεται. Κι εκεί αρχίζει το μπέρδεμα: «μα γιατί ξαναβγήκε;». Ε, γιατί δεν θεραπεύτηκε σωστά από την αρχή.
Οι μύκητες αγαπούν τα υγρά και ζεστά περιβάλλοντα. Δηλαδή... τα παπούτσια, τα γυμναστήρια, τα ντουζ, τα νύχια, τα πάντα. Στην πραγματικότητα, είναι παντού. Και κάπου εκεί είναι που ξεκινά η ειρωνεία της υπόθεσης: τόσο συχνοί, τόσο υποτιμημένοι. Κάτι σαν το κουνούπι του καλοκαιριού — ενοχλεί, το αγνοείς, και τελικά καταλήγει να σε ταλαιπωρεί για βδομάδες. Οι δερματολόγοι το βλέπουν καθημερινά, ειδικά σε ανθρώπους που δουλεύουν πολλές ώρες με κλειστά παπούτσια ή πάνε για προπόνηση μετά τη δουλειά.
Οι δερματολόγοι τονίζουν ξανά και ξανά ότι η μυκητίαση είναι συχνή, αλλά αντιμετωπίσιμη. Το μυστικό είναι η σωστή διάγνωση. Μερικές φορές χρειάζονται και εργαστηριακές εξετάσεις — μην τρομάζεις, τίποτα τραγικό — αλλά έτσι ξέρεις ακριβώς τι αντιμετωπίζεις. Γιατί αλλιώς... απλώς παίζεις κρυφτό με το πρόβλημα. Και φυσικά, αν δε γίνει σωστή θεραπεία, το πράγμα μπορεί να επιστρέψει, και χειρότερο μάλιστα.
Είναι κάπως αστείο το πώς μια τόσο κοινή λοίμωξη μπορεί να γίνει τόσο ταλαιπωρητική. Λίγο να ιδρώσεις, λίγο να αμελήσεις, και τσουπ, ξαναεμφανίζεται. Οι δερματολόγοι λένε ότι η πρόληψη είναι πιο εύκολη από τη θεραπεία. Καλός αερισμός στα παπούτσια, καθαριότητα, στεγνά πόδια, και — ναι — επίσκεψη σε κλινικό δερματολόγο με την πρώτη υποψία.
Φαίνεται πως η μυκητίαση δεν είναι τίποτα το σπάνιο, αλλά σίγουρα δεν είναι και αστείο. Καλύτερα να αντιμετωπίζεται γρήγορα, σωστά και με καθοδήγηση από δερματολόγους στον Γέρακα που ξέρουν καλά τι βλέπουν. Μικρό πρόβλημα; Ίσως. Αλλά, αν μείνει, γίνεται μεγάλο. Και το να αγνοηθεί... ε, αυτό πια θα ήταν χαζομάρα.